Hartfield - East Sussex

De witte kalkstenen kliffen bij Dover en Beachy Head bepalen de kustlijn bij de provincies Kent en Sussex. Je kunt er genieten van de rust en ruimte van het Engelse platteland, de bruisende steden aan het water, de geschiedenis van de kastelen en de prachtige bossen van Ashdown Forest. Sussex is een plek waar je niet snel uitgekeken raakt!

DFDS Ferry Duinkerke - Dover

Strak om 8 uur in de auto en klaar voor vertrek: Anna had vast zin in de vakantie, want normaal gesproken is ze haar bed niet uit te krijgen! Na een rit van ruim 4 uur komen we aan in Duinkerke, Frankrijk. We zijn een van de eersten die aansluiten in de rij voor de Ferry naar Dover, Engeland. Een beetje gaar zijn we wel, na een aantal uurtjes opgevouwen te hebben gezeten in de Mini... En het regent daarbij ook nog eens op z'n Engels. We troosten onszelf met een heerlijk stuk Oreo- en Regenboogcake!

Links rijden en zo...

'Nee joh, gaat prima dat links rijden; ik heb dat in Australië ook veel gedaan!', roept Anna nog. Totdat ze nog geen 2 minuten de boot af zijn en Nick haar vriendelijk laat weten dat ze bijna op een touringcar zat... De adrenaline zit meteen hoog! Samen 'rijden' dus. Voor deze ene keer zijn aanwijzingen van de ander zeer gewenst. We rijden Dover uit en belanden op de snelweg. So far, so good. Totdat we ergens moeten afslaan en de landelijke kant van Sussex ontdekken. Waar je in Nederland net 30km/u mag vanwege krappe straatjes en veel huizen, knal je hier in Engeland gerust met het dubbele over de weg! De snelheden liggen echt ontzettend hoog hier en een paar ongeduldige Engelsen laten weten dat ze zo'n slome Hollander niet kunnen waarderen. Anna kiest echter voor heel en veilig overkomen en rijdt stug door.
Ze zijn hier echt gek op rotondes! Zelfs een geverfde stip waar je omheen mag rijden, wordt als 'round about' aangeduid... Verder zijn de verkeersregels in januari aangepast, waardoor we op verschillende momenten echt niet meer weten of we nou voorrang hebben of niet? Na wat klotsende oksels, een vriendelijke meneer die ons de weg wees, en nog een beetje meer stress vanwege 3 extra rotondes, arriveren we eindelijk bij 'The White Hart on the Green'. We schuiven aan tafel in een knusse en uitnodigende pub. Je kunt er heerlijk eten! Anna bestelt een bord pasta met vis en Nick valt aan op een salade met zachte geroosterde kip. Wat waren we hier aan toe!

Westering - Hartfield

Nog even wat moed verzamelen voor het laatste kwartiertje in de Mini om op onze eindbestemming aan te komen: Westering AirBnB in Hartfield. Het blijft stug door regenen, maar we laten niet op onze kop zitten. Nadat we per ongeluk voorbij onze slaapplek waren gereden, sprak een vriendelijke wandelaar ons aan: waar moesten we zijn? Helaas had zij niet van Westering gehoord... We snapten er niks van. Volgens Google Maps zou het vlak bij moeten zijn. Nadat Nick met Google Streetview ontdekt dat we toch goed zitten, parkeren we de auto en duwen een oud hekje open. We lopen richting het huis dat op het heuveltje staat: we zijn goed! Een vriendelijke hond komt ons al op ons af. Julie runt de AirBnB: we logeren boven haar grote keuken. Ze staat net de boel te strijken en ze geeft ons een rondleiding. Het is prachtig: heel warm en sfeervol! Het kamertje ziet er super Engels en knus uit. Overal staan boeken, we mogen vers fruit pakken, en morgen - als ze haar nieuwe kleinkind gaat bezoeken - mogen we gerust de rest van het huis gebruiken. Wat een gastvrijheid!

Ps. Nick vindt het bed te smal; hij test vast de hardheid van de grond, mocht hij vannacht uit bed vallen ;-)

Seven Sisters

Na een heerlijk ontbijt, besluiten we eerst richting de kust te rijden om de prachtige krijtrotsen van de Seven Sisters te zien. Het waait hard, maar gelukkig is het net even droog als we aankomen. De kustlijn is indrukwekkend! Zeker met al die regenwolken er om heen. Na even op het strand en helemaal omhoog te hebben gewandeld, genieten we - warm en droog - van een heerlijke Engelse pastei en koffie.

Royal Pavilion in Brighton

Na een lichte teleurstelling over de pier van Brighton - die heel spectaculair en mooi moest zijn, maar meer op een rommelige kermis boven water leek - vielen we bij het Royal Pavilion van de ene verbazing in de andere! Het plezierpaleis van koning George IV is gebouwd in een Europese variant van Indiaas en Chinees en zeer kleurrijk. We keken onze ogen uit! Een 'kleine' impressie...

Winnie the Pooh

Hartfield blijkt een van de 'Enchanted places' te zijn van de schrijver van Winnie the Pooh! Veel van de Pooh-verhalen zijn gebaseerd op huizen en plaatsen in de omgeving. Hartfield ligt namelijk in het prachtige Ashdown Forest, waar zich ook de Pooh Sticks Bridge bevindt; de brug waar Winnie en zijn vriendjes een spelletje met takjes speelden. Het is een wandeling van 30 minuten, dus we besluiten de auto bij de AirBnB te laten staan en lekker te gaan lopen. Echter, waar in het begin netjes een bord met richtingaanwijzing stond, beginnen we na een dik half uur lopen toch te twijfelen. En ja hoor, we zijn. verkeerd... In plaats van een half uur lopen, zijn we - na 3 keer een afslag gemist te hebben - ruim een uur onderweg! Maar de brug hebben we gevonden en nieuwsgierig laten we onze takjes in het water vallen...Nadat Anna bijgekomen is van haar verlies, lopen we weer terug richting Hartfield. Ondertussen komen we het huis van Pooh tegen! Helemaal verscholen in de bosjes langs de kant. Super schattig.
Na een nette 30 minuten lopen - onder begeleiding van Google Maps en met gevaar voor eigen leven langs de smalle straten zonder stoep - zijn we weer terug bij het startpunt. Daar is nog een leuke (en lekkere) bezienswaardigheid: The Pooh Corner. Vroeger een bakker, tegenwoordig een winkeltje met allemaal Pooh-producten en heerlijke thee, sandwiches en hot chocolate!

Anneke ten Hove